Advent is verlangen. Advent is libido. Advent is lust in God. Het hele leven is lust in God. Lust in Liefde. Telkens kom ik het woord tegen de laatste tijd. Tot mijn verrassing ook in een citaat van Augustinus, die nogal bekend staat om zijn rigiditeit met betrekking tot seksualiteit. Ten onrechte, denk ik. Want ook God zelf is libido.
Door: Wim Jansen | Foto: Pixabay
Wat schrijft Augustinus dan?
In het inspirerende boek De namiddag van het christendom geeft de Tsjechische priester en hoogleraar Tomás Halík het volgende citaat van Augustinus weer: “Ik zeg dat het onvoldoende is om alleen uit een vrije beslissing van de wil te geloven. Je moet ook door het genot [voluptas] worden aangetrokken.”
Halík zelf zegt daarover: “Augustinus kiest hier verrassend genoeg een woord dat je als libido (wellust, passie, hartstocht, begeerte, verlangen) zou kunnen vertalen…[…]”
En hij citeert dan verder de kerkvader: “Of hebben alleen de zintuigen van het lichaam hun lust [voluptas] en moet de geest het zonder lust stellen? Breng me iemand die verliefd is, hij zal begrijpen wat ik zeg.”
Ik vrees dat veel mensen hun geloof, God, liefde beleven zonder lust. Althans, dat is wat ik om me heen zie. Toch beschouw ik dit als het elixer van leven en liefde. Verlangen, brandend verlangen, brandend libido.
Het is niet alleen de mens in wie dat vuur wordt ontstoken, ook God zelf is een en al lust en verlangen. Verlangen om door ons heen te stromen en het vuur in ons aan te wakkeren. Als we ons daaraan overgeven wordt het in ons tot één stromen en gloeien. Dan vervaagt de grens tussen geliefde en God. Zoals in al mijn gedichten de laatste jaren het onderscheid is weggevallen tussen de erotiek voor mijn geliefde en die voor God. Tussen jou en Jou.
Zo heb ik mijn leven leren lezen: het is alles van hetzelfde vuur. Breng me iemand die verliefd is, hij zal begrijpen wat ik zeg. Naarmate ik ouder word, word ik steeds verliefder. Steeds hartstochtelijker overvrouwd door Gods libido, samenvallend met dat van mijn geliefde.
Libido
Toen ik 73 jaar geleden
van wal stak wist ik niet
hoe mooi de reis zou zijn
met jou aan boord
en dat het eiland
waar ik ooit stranden zou
zo ver voorbij
de vrees zou zijn
zo lust en licht en liefde
zo louter libido
zo jij
zo God.
Over Wim Jansen
Wim Jansen (1950) is theoloog, schrijver en dichter, aan christendom en religie voorbij – en uitgekomen bij de mystiek van de Liefde. Hij is emeritus predikant van Vrijzinnig Delft en de Vrijzinnige Koorkerkgemeenschap in Middelburg en was ook lange tijd werkzaam in het onderwijs, met name aan de Hogeschool Zeeland. Op 13 mei jl. verscheen van hem een nieuwe bundel met de mooiste liefdesgedichten, die hij schreef voor zijn geliefde Eliane: Eliane – liefdeslyriek. Zie voor achtergronden en eerdere publicaties zijn website www.wimjansen.nu.
Dank Wim,
Mooi beeld schetst jij ons weer..
Ik zoek houvast, in deze moeilijke oorlogstijd…
Lieve groet en heel veel beterschap voor Eliane.
Gonnie.
Lieve Gonnie,
dank weer voor je reactie!
Wim