In het vierde deel van het gesprek tussen Wim Jansen en Lisette Thooft (deel 1 hier, deel 2 hier, deel 3 hier) aandacht voor de thema’s seksualiteit, erotiek en sensualiteit. Bij Wim wordt de erotiek steeds intenser. Lisette voelt steeds meer dat haar seksuele energie niet meer seksueel is maar sensueel.
Lisette: Ja, nou ik zie mijn weg eigenlijk als een… Ik ben nu eindelijk aangeland in het land van melk en honing. Dat is iets wat mijn ex, die antroposoof is, mij heeft uitgelegd: honing is voor oude mensen heel geschikt en melk is voor baby’s. Dus het land van melk en honing is voor de oude mensen en de baby’s. En de tocht door de woestijn – zie ik nu met terugwerkende kracht – is dat dat zoeken, zoeken, zoeken waarin ik geregeerd werd door mijn hormonen, weet je wel, die 40 jaar. Van 12 tot 52 ruwweg. En nu ben ik in dat land waar dat allemaal niet meer hoeft. Waar ik onschuldig ben als een kind. In die zin van: ik hoef niet meer te zoeken. Dus, zo zie ik dat ongeveer.
Wim: Ja ja. Ook dat beleef ik weer anders. Dat zal je niet verbazen.
Dat verbaast me helemaal niet.
Toch ook weer wel hetzelfde, want dat is het mooie. Ik bedoel: het zijn twee kanten. Ik denk dat het niet is van: jij beleeft het zo en ik beleef het zo. Maar dat het dan twee kanten van, ja van hoe je tegen dingen aan kan kijken, zeg maar. Maar ik, voor mij is…
Ontwikkeling
… en dat meen ik echt van: voor mij is erotiek juist nog steeds het land van melk en honing. Dus, dat is het altijd geweest en dat is het nog. En het wordt steeds meer het land van melk en honing in die zin dat ik steeds meer, ik ben 73 en ik heb een ongeneeslijke ziekte onder de leden… We hebben zo onze ouderdomskwalen, maar onze erotiek wordt intenser en meer van God, durf ik rustig te zeggen. Er zijn heel veel mensen die dat niet begrijpen of die denken: ja, je praat maar wat of het is bij mij niet zo.
Nee dat denk ik niet.
Onze beleving van erotiek is intenser, goddelijker in de zin van verticale dimensie ook meer, bezielder. Het was altijd al heel goed, maar het is nog meer geworden.
Ja.
Dus het is, het groeit alleen maar. En dat is, daar zijn we zelf ook verbaasd over he, want je gaat uit van het patroon van: het zal wel langzamerhand minder worden. Je weet hoe dat gaat, maar dat is dus niet het geval. En dat is wel heel… hoe moet ik het zeggen, een grote genade om mee te maken, ja.
Dat is een genade ja. En voor mij is de genade dat alle seksuele energie die ik voel die is niet meer seksueel maar die is sensueel. Gesublimeerd.
Ja ja.
En als ik, ik heb drie keer per dag iemand op mijn massagetafel, mannen, vrouwen. En ik houd van al die lichamen met een hele sensuele, maar niet seksuele, totaal niet, maar wel een hele warme, menselijke, aanrakerige liefde. Wat zij ook voelen, want ze zijn allemaal heel blij ermee om op zo’n manier aangeraakt te worden. En volgens mij is dat daar… is het in gaan zitten.
Ja misschien is het wel zo nou je die termen gebruikt dat onze seksualiteit, die altijd al heel sensueel was, maar eigenlijk nog meer sensueel wordt.
Ja, precies, ja daar zit ook de onschuld in.
Ja.
Dan gaat het niet meer om klaarkomen, het gaat om voelen, voelen, voelen. En dat is dus de onschuld. Dat is wat kinderen hebben en wat oude mensen hebben als het goed is. En ja, zijn we het toch weer met elkaar eens.
___
A.s. dinsdag deel 5 (het laatste deel) van dit gesprek op Ongrond.
Met dank aan Joke Idema voor het uittypen van de interviewtekst en aan Gert Kooiman voor het bewerken van de filmpjes.
