Telkens een lichtkring dieper

Waarom wordt een mens geboren? Louter toeval, zeggen miljarden. Wie ben ik om dat te weerspreken? Maar ik ervaar het anders. Hoe dan? Of je nu stokoud wordt of jong sterft, altijd en overal zie ik groei, zowel uiterlijk als innerlijk. Soms tegen de verdrukking in. Een troostende gedachte, want groei gaat ergens heen. Loopt uit op een bestemming. Het zal niemand verrassen dat die bestemming voor mij in de Liefde is gelegen.

Door: Wim Jansen | Foto: Eliane Jansen-de Boevere

Nu ik in deze levensfase vaak terugkijk op mijn leven valt het mij op hoe ik telkens een lichtkring dieper belandde. Een lichtkring dieper in de Liefde. Of God, zo men wil. Dat valt voor mij samen. Telkens kwam mijn leven in een nieuw paradigma te liggen. Een paradigma van nog weer diepere en grotere Liefde. Je hield het niet voor mogelijk dat het nog rijker en mooier kon, maar wat je tot nu toe hebt ontvangen blijkt telkens weer van voorlopige orde.
Hoe ging dat in z’n werk?

Vervellen
Ik kan natuurlijk alleen maar voor mezelf spreken maar ik zie het ook bij velen om me heen. Een ontwikkeling in wijsheid en Liefde, waarbij men het oude denken aflegt en een nieuw besef aantrekt. Zoals een slang zijn oude huid verliest en verder leeft in een nieuw vel, dat op een gegeven moment hem ook weer te veel beknelt, waarna een nieuwe vervelling noodzakelijk is.
Het is de chronische bevinding van de middeleeuwse mystica/dichteres Hadewych: Alle dinghe / syn mi te inghe… 

Als puber leg je af wat kinderlijk was en je ogen gaan open voor de veel grotere en complexere werkelijkheid. Van mijzelf herinner ik me hoe die werkelijkheid niet alleen verwarder en bedreigender werd maar tegelijk veel mooier. Zo kreeg ik oog voor schoonheid in de natuur, in meisjes, in gedichten en muziek. Het woord ‘God’ diende zich aan als niet louter die boze meneer in de hemel, zoals de Bijbelverhalen mij die voorspiegelden, maar als een intens warm gevoel van binnenuit.
Een lichtkring dieper en een nieuw paradigma.

Als adolescent was ik een eigenzinnige, angry young man, die het beter wist dan de anderen – wat in veel gevallen ook zo was – en ik vocht me te pletter tegen deze vervuilende cultuur vanuit een woedend rage against the machine. Maar ik leerde met nogal harde hand dat de Liefde de meeste is. Ik leerde de dingen te bezien vanuit het paradigma van de Liefde en alles kwam in een ander licht te staan. Andere prioriteiten dienden zich aan.
Een lichtkring dieper en een nieuw paradigma.

Zo onderging ik in mijn dertiger jaren, dankzij een crisis en de theologiestudie, de afrekening met de onderdrukkende god van het calvinisme en omarmde de bevrijdende God. Dat voelde echt als een verademing. En als een lichtkring dieper in God. Ik zag mijn leven en de wereld in het paradigma van liefde en bevrijding.
In mijn veertiger jaren moest ik de maakbaarheid van het leven leren afleggen en ik leerde mijn eigen mystieke aanleg kennen in de stilte en de geestelijke werkelijkheid van God in mij. Ik leerde de weg naar binnen te gaan en daar het innerlijk universum te ontdekken als een nieuw paradigma, van waaruit je de uiterlijke werkelijkheid kunt beschouwen en benaderen.
Weer een lichtkring dieper in God.

In mijn vele ziektes – vooral de twee hartinfarcten in mijn vijftiger en zestiger jaren – onderging ik de eindigheid en de dood. En daarmee de ernst die een mens met de Liefde mag maken. Ik leerde de nabijheid kennen en de warmte van wat men God kan noemen in de dingen van de dood en in het broze leven.
Zo leef ik nu al jaren, nog weer lichtkringen dieper in God/Licht/Liefde. Een voortdurend zich vernieuwend paradigma in het licht van de eeuwigheid.   

Eindeloos uitdijend universum
Telkens die wisseling van paradigma als ik terugkijk op mijn leven. En telkens een dichter naderen tot het geheim – dat voel ik aan alles. Het wordt steeds meer basaal. Steeds kernachtiger alleen maar Liefde.
En nu, in deze levensfase waarvan ik, vanwege mijn ziekte, vermoed dat die de laatste is – ook al kan hij misschien nog jaren duren – word ik indringend bepaald bij de aller naasten aan mij toevertrouwd. De dichtste kring van mensen om mij heen, met wie ik al een heel leven uit de Liefde leef: mijn geliefde en onze kinderen.
Een lichtkring dieper en nog weer een nieuw paradigma. 

In het licht van de hoe dan ook naderende dood wordt de Liefde zo ongelooflijk intens en groot. Een ware verdichting van Liefdesenergie. Ik ervaar in deze fase dat ik bezig ben mijn laatste restanten overlevingsdrift en angst te verliezen en dat ik langzaam opgenomen word in een nog weer hoger verband van de Liefde. Ook dat hield ik een paar jaar geleden niet voor mogelijk. Dat het nog mooier en rijker kon worden… Maar dat is wel het geval.
Liefde kan blijkbaar eindeloos uitdijen, net als het universum. Het is een wonderbare vermenigvuldiging.

Een gloed die mij doortrekt
Ik ervaar de Liefde soms zelfs fysiek in een warmte die mij doorstroomt, een gloed die mij doortrekt. Het is een Liefde waarin alles samenkomt en zich verzoent met alles wat er in het verleden heeft plaatsgevonden aan misverstanden en tekorten. De hele leerschool van het leven met zijn vallen en opstaan wordt verteerd in die Liefde, zodat alleen een ik overblijft die verlost is van zijn ego en dus van angst.
Toch nog een lichtkring dieper en het ongedachte paradigma van een alles verzoenende en verterende Liefde.

Waarom wordt een mens geboren? Ik weet het natuurlijk ook niet, maar ik kan niet anders dan het leven ervaren als een doorlopende groei in de Liefde.
Telkens een zalige lichtkring dieper en uiteindelijk een verrukkelijk, alles omarmend paradigma van de Liefde. Om uiteindelijk in de dood de laatste, aller diepste lichtkring te vinden en thuis te komen in het alles omarmende paradigma van God/Licht/Liefde.  

Over Wim Jansen
Wim Jansen (1950) is theoloog, schrijver en dichter, aan christendom en religie voorbij – en uitgekomen bij de mystiek van de Liefde. Hij is emeritus predikant van Vrijzinnig Delft en de Vrijzinnige Koorkerkgemeenschap in Middelburg en was ook lange tijd werkzaam in het onderwijs, met name aan de Hogeschool Zeeland. Binnenkort verschijnt Twee zwervers verliefd van hem en zijn vrouw. Voor meer info: www.wimjansen.nu.