De bedoeling van ons bestaan is om onze ware natuur te leren kennen. Daarbij is alles er voor ons, om te ontdekken wie we wezenlijk zijn.
Door: Eddy Karrenbelt
De wereld biedt ons de spiegel, waarin we ons zelf kunnen zien én als we gaan zien met ons Hart, worden de ziener, het zien en het geziene Eén.
lief klein mensenkind
wij zijn blij dat jij er bent
met je open handen
voor wat het leven schenkt
de regen en de zon
maken voor jou hun regenbogen
om er naar te kijken
met je mooie diepe ogen
al die kleuren die verschijnen
voor jouw tedere gezicht
zijn in jouw hart tezamen
een helder stralend licht
In het Thomas-evangelie staat geschreven: ‘Laat hij die zoekt niet ophouden te zoeken totdat hij vindt. Het Koninkrijk is binnen in u en het is in u zien. Wie zichzelf kennen, zullen het vinden; wie zichzelf kennen, zullen weten dat ze de zonen zijn van de Levende Vader.
Ma Anandamoy zei: ‘Het lot van de mens is de sluier te vernietigen die het eigen realiseren van het Zelf verbergt. Dit Zelf realiseren betekent God realiseren, en God realiseren is het Zelf realiseren. Dit is de hoogste roeping van de mens’.
In het Taoïsme is ‘De Weg’ Lao Zi’ s benaming voor die werkelijkheid, die de oorzaak is van alles. ‘De Weg’ zijn we al en tegelijkertijd gaan wij ‘De Weg’ om ons dat te herinneren. Alles staat ons ten dienste om tot bewustzijn te komen van ‘Dat wat is’, dat altijd is.
Iedereen gaat daarbij zijn eigen Weg.
reuze voel ik me vandaag
‘k zwijmel door de straten
graag zou ‘k iedereen
de weg wel willen vragen
In het liedje ‘Het kind op het strand’ in column 9 schreef ik al over, dat alles er voor ons is: ‘Zee, strand, zand, land, lucht en water voor jou’.
In het liedje neemt de wind, symbool voor het leven, ons mee terug naar ‘het kind op het strand’. Het kind staat hierin symbool voor wie we wezenlijk zijn.
In 2014 schreef ik onderstaand liedje ‘Zij roept jouw naam’. Dit liedje gaat ook over dat ‘alles er voor ons is’.
Zij roept jouw naam
het groene land ligt aan jouw voeten
‘t stille water spiegelt jouw gelaat
de blauwe lucht kijkt in jouw ogen
de straffe wind die geeft jou vaart
de zon verwarmt je eens te meer
de zon brengt ommekeer
zingt het hoogste lied
jouw eigen lied
zij roept jouw naam
het groene land draagt jouw voeten
’t golvende water wast je schoon
de heldere lucht raakt in jouw ogen
de zachte wind die blaast jouw toon
de zon verwarmt je eens te meer
de zon brengt ommekeer
zingt het hoogste lied
jouw eigen lied
zij roept jouw naam
zij roept jouw naam
zij roept jouw naam
Onlangs las ik de uitspraak van Ma Anandamoy: ‘in werkelijkheid bent u niet die Hem roept, het is Hij die u roept’.
In het liedje is het de zon, die ons roept.
Een eenvoudige opname is te beluisteren op YouTube:
Over de auteur:
Eddy Karrenbelt heeft reeds geruime tijd een coach praktijk. Daarnaast schrijft hij liedjes en gedichten en treedt hiermee op. Hij heeft daarnaast ruime ervaring in leidinggeven. Dit vanuit een brede achtergrond: van binnenstedelijke projectontwikkeling en beheer openbare ruimte tot werk en inkomen en het brede sociale domein. Zijn inspiratie vindt hij in de mystiek. De gedichtjes staan in de bundel ‘Dat wat is’. Voor meer informatie: www.praktijkvoorbewustwording.com.
