Om mij heen vallen de generatiegenoten. Zelf heb ik geen idee hoe lang ik nog te gaan heb. Het kan zomaar ineens fout gaan. Maar zoals ik er nu voor sta zou ik ook nog een hele tijd te goed kunnen hebben. Daar heb ik zin in want ik voel mij, ondanks de onzekerheid, vreemd en diep gelukkig. Ik weet wel waarom. Steeds meer raak ik vervuld van liefde. Natuurlijk ervoer ik dat al maar de laatste tijd wordt dat besef steeds voller en rijker. Opnieuw is het tot mij doorgedrongen: het gaat alleen om de liefde. Wat een gloedvolle ervaring.
Ik heb geprobeerd dat inzicht in een gedichtje weer te geven. Het is een slecht, houterig gedicht, dat eigenlijk die betiteling niet verdient. Men zal het wellicht ook cliché noemen. Maar ik laat het staan in al zijn onbeholpenheid. Dichter kom ik toch niet bij het geheim.
Door: Wim Jansen | Foto: Filou van de Velde
Eén ding
Alleen
liefde
en liefde
alleen.
Laat de gedachte
niet zijn gedacht
die niet uit liefde
is geboren.
Laat niet het woord
gesproken zijn
dat niet uit liefde
is geboren.
Laat alles in mij
zwijgen
wat niet uit liefde
is geboren.
Alleen
liefde
en liefde
alleen.
Over Wim Jansen
Wim Jansen (1950) is theoloog, schrijver en dichter, aan christendom en religie voorbij – en uitgekomen bij de mystiek van de Liefde. Hij is emeritus predikant van Vrijzinnig Delft en de Vrijzinnige Koorkerkgemeenschap in Middelburg en was ook lange tijd werkzaam in het onderwijs, met name aan de Hogeschool Zeeland. Deze maand verschijnt zijn boek Brandend verlangen. Voor meer info: www.wimjansen.nu.
Mooi gedicht!
16 mei j.l. fietsten wij een tocht rondom Walcheren. Het was onze 35e huwelijksverjaardag. Het was niet een dag waarvan je zou zeggen wat een heerlijke dag voor een fietstocht. We moesten schuilen. De eerste keer onder een luifel van een Kerk. De tweede keer op een gastvrij terras. Toen brak de zon door en onze koude handen warmden op. Eénmaal thuis, 60 km verder was het een stralende dag geworden.
Groetjes en fijne dag.
Ha Margreet!
Wat leuk, je reactie.
Ik was erbij, die 16e mei 1986.
Ik mocht jullie over de liefde vertellen aan de hand van een bloesemende tak.
Gedicht Hans Andreus: Ik sprak / van bloesemtak…
Dank voor je verhaal!
Wat een mooie gedachte. Helemaal mee eens.
Bedankt voor het gedicht.
Jij dank voor je reactie, Rinnie!
Mooi Wim. Bij gevoelens van boosheid kan je inderdaad ook liefde als leidraad erbij nemen. Ik kan mij daarvan levendig momenten herinneren waarbij de boodschap overkwam en de kracht, opluchting en verbinding die ik daarbij voelde. Het is wel handig als je jezelf een beetje kent; welke emotie en welke doelen drijven mij?
Liefde voor de natuur is ook een hele mooie.
Een waardevolle aanvulling, Annemarie.
Dank!
Hoi Wim,
Ben net thuis van een middagje Nieuwkoop.
Dochterlief mag nog een lange weg afleggen. Dankjewel voor de bomen langs die weg. Elke boom en elke bloem die een mens onderweg tegenkomt zijn evenzoveel kaarsjes van liefde!
Sterkte Leendert!
En ik vind het raak en prachtig
Dank Elly.
Soms zegt onbeholpenheid meer dan welbespraaktheid… zoiets?
Hé Wim heel herkenbaar, afgelopen week stuurde ik aan een goede kennis die hoopt dat immunotherapy haar nog kan helpen: Wat kan ik zeggen? Kracht, Hoop en Liefde. Haar man antwoordde: en de belangrijkste daarvan is de liefde… Ik word warm van jouw woorden in het gedicht en voorafgaand aan het gedicht. Ik word koud van de nieuwe coalitie in Israël en de dreigende coalitie in Nederland en …. Tja toch fijn dat er mensen zijn zoals jij die woorden zo weten te ordenen dat ze zelfs als houterig gedicht troost en warmte bieden
Ha Thijs, heel leuk om van je te vernemen.
Dank voor je hartverwarmend reactie!
Ja de liefde, een groot wonder als je dat mag meemaken in allerlei variaties.
Wat een rijkdom. Een geliefde, soms voor de tweede keer.
Kinderen, kleinkinderen, ouders, zussen, broers, vrienden. Ook liefde!!!
En Wim en Eliane een hartelijke groet van onze verre vrienden Ans en Peter.
Hoi Tanny, dank!
Helemaal gelijk.
Welja, laten we er een reünie van maken 😉
Misschien kun je, als Ans en Peter dat willen (!!!) nu en dan eens een rondzendmail van ons doorsturen naar Nieuw-Zeeland?
Hallo Wim en Eliane,
Ja, dat zouden we heel fijn vinden. Het is zo bijzonder om na ongeveer 50 jaar elkaar niet te hebben meegemaakt te lezen over hoe jullie het leven ervaren. En ja, wij herkennen jullie van de foto in 1970! Sinterklaas avond in de aula van de kweekschool toen we samen in klas 3 zaten?
Heel veel liefs van Peter en Ans.
Ha, Peter en Ans, wat leuk!
By the way, herkennen jullie ons niet van de foto hierboven, zeer recent genomen door onze kleindochter?
De oude foto waar jullie over spreken is overigens van klas 4…
Met plezier stuur ik jullie mijn rondzendmails met schrijfsels en updates. Maar naar welk adres?
Hartelijke groet, ook van Eliane.
Wim,
Mooi gedicht(je). Het hoeft niet lang te zijn.
Verder weinig nieuws uit Delft. Het is zoals het is (een beetje saai).
Hartelijke groet,
Margot
Dank je wel, Margot.
Groeten aan de Delftenaars.