Voor Wim Jansen is opgaan in Eliane opgaan in God. Via orgastisch genot. Zalig! Wanneer de beminde Beminde wordt, is God heel even Eliane. Mystiek fysiek. Tot die ene dag…
Door: Gustaaf Rutgers | Foto: Pixabay
Wim, hoe zwaar het ook voor jouw Eliane mogelijk zijn kan, moge zij juist vanaf díe dag van binnen en van buiten haar leven lang onverstoord verder stralen vanuit jullie gezamenlijk hartsverbonden grenzeloze liefdesbron. Vanuit dat vurige licht, dat tussen jullie twee reeds als eenheid vereeuwigd is. Sinds God – God is a deejay – in 1970 jullie zieledans op die Ene dansvloer in vuur en vlam zette.
Tweelingzielen sterven niet. Al blijkt vanaf die ene dag jouw lichaam voor Eliane uit het zicht, jouw zielelichaam zal haar nachtelijk innig voelbaar nabij zijn. Eliane zal zich in bed herinneren hoe oneindig wederzijds jullie vrijpartijen opgingen in Godontmoetend genot. En natuurlijk, dát is nu juist zo mooi, zal zij zich dan vrijelijk kunnen overgeven aan het zichzelf bevredigen. Fantaserend over jou. Masturbatie is een godsgeschenk!
Niet zelden denk ik tijdens mijn zelfsex ‘stiekem’ terug aan vrijpartijen met vriendinnen uit mijn vroegere leven. Baukje, Petra, Alexandra, Monique, Bernadette en Carola. En soms flitst er dan ook nog wel eens een ander ondeugend herinneringsbeeld door mijn opgewonden bewustzijn. Van de periode dan die en dan die. Naughty, maar mooi! Net als jij, Wim, ben ik eerlijk, open en ‘exposerend’ over dit soort zaken. Overigens, Gustave Courbet was dat al in 1866 middels zijn L’origine du monde.
Ik heb met enkele van bovengenoemde vriendinnen – vanuit discretie jegens hen schrijf ik uiteraard niet precies wie – tijdens een vrijpartij meermaals ervaren hoe lichamen en zielen eenworden, opgaan in een soort energetisch Godsbeleven. Heel erg mooi. Magnifique! Zoiets is een geschenk. Ofschoon ontstaan vanuit enorme geilheid gaat op zo’n moment het vrijen over in een soort goddelijke ontmoeting van de een met de ander. Heilig!
Orgasme is eigenlijk keer op keer de Poort. Kijk, toen ik 22 was, was bij mij het onschuldige koeieoog de poort naar mystieke verlichting. Ik wandelde al wel in ontvankelijk bewustzijn, maar op dat moment keek ik gewoon naar die koe. Totdat plotsklaps die koe Koe werd. Maar God kan zich ook openbaren tijdens zielslichamelijke extase. Tijdens het versmelten van vrijende partners. God is overal! En dát heeft Wim al 7001 keer ervaren.
In dit boek wikkelt Wim de witte billen van Eliane in poëtische woorden. Doch zijn woorden worden mijn beelden. Ik denk direct aan de billen van mijn ‘vroegere’ vriendinnen. Té opwindend om nu nog verder te schrijven…
Ik voelde en voel mij geraakt na het lezen van het gedicht ‘Raadsel’ en ‘Die dag’.
Over de auteur
Gustaaf Rutgers is kunstenaar en schrijver van het boek Mystiek Geluk. Zie ook: www.mystiekgeluk.nl.
Dank Gustaaf!
De koe die plotsklaps Koe werd…
De beminde die Beminde wordt…
Zo gaat het – mooi!