Een zalig genieten

Een van mijn medicijnen heeft als bijwerking wisselende stemmingen. Dat loeder van een medicijn ontregelt de neurotransmitters. Het is dus zaak om in die labiliteit een stevig ankerpunt voor ogen te houden zodat je niet telkens uit het lood geslagen wordt. Laat meditatie dat nu net leveren. De focus op Liefde als God. Liefde als neurotransmitter. 

Door: Wim Jansen

Ben ik even een bofkont. Heb ik een ontregelde neurotransmitter die mij nu en dan in wisselende stemmingen onderdompelt, dient zich de oplossing meteen aan. Toevallig beschik ik over in decennia opgebouwde ervaring in mediteren en heb ik mij ook nog ontwikkeld als ‘theoloog van de liefde’. Een heilzame combi.

Zuur
Er kan je zomaar van alles overkomen. Krijg je alle mogelijke ziekten in de maag gesplitst – twee hartinfarcten, kanker, doofheid, tinnitus, spierreuma, nou ja, laat ik maar stoppen al ben ik nog lang niet klaar – en lukt het je om dankzij je geestkracht een vrolijk baasje te blijven, krijg je ook nog eens een medicijn toegediend dat juist die geestkracht aantast!
Echt, vraag het aan mijn geliefden, ik klaag niet gauw, maar dit vond ik toch echt zuur. Gelukkig ben ik op het gebied van de liefde de grootste spekkoper ooit. Dat redt mij dan weer.   

Hoe werkt dat dan, die wisselingen? Ik ben niet depressief maar nu en dan, vrij verraderlijk, kan ik mij voelen wegglijden in negatieve gedachten en gevoelens. Vooral als ik mij bezighoud met het verleden eisen de nare momenten en perioden daaruit snel een hoofdrol op en voor ik er erg in heb zit ik vervelende dingen te herbeleven of problemen van vroeger op te lossen – die godbetert allang opgelost zijn!  

Rijk
Goddank vind ik altijd weer vrij snel de uitgang. Waar? In meditatie op Liefde. En dan ervaar ik heel concreet en fysiek dat de liefde een genezende werking heeft en zelf als een krachtige neurotransmitter gaat werken. En zie, mijn denken wordt omgekeerd naar het licht. Dat gebeurt telkens weer.  

Geen wonder, want Liefde is God. Of beter: Liefde wil God zijn in onze geest. Dat is waar ik in de laatste levensfase zo indringend achter kom. Wat opspeelt uit mijn jeugd betreft juist vaak de angsten niet bemind te zijn of te worden. Als ik mij in meditatie focus op de liefde, zowel die van mijn geliefden als het enorme reservoir van liefde dat ieder mens in zichzelf heeft, verdwijnen die angsten en opent de voorhanden zijnde liefde haar schatkamers.
En hoe! Ik baad dan innerlijk in warmte en licht.

Dit is geen onderdeel van mijn wisselende stemmingen, immers, die zijn vooral herkenbaar aan de onrust. De ervaring echter van mijn meditatie op Liefde is te herkennen aan zijn rust, kracht en intensiteit, en is al heel lang de stabiele onderstroom in mijn leven. 
Ik kan dit verder niet uitleggen. Het is de focus op de in ieder mens (!) aanwezige rijkdom van liefde, die Etty Hillesum God in haarzelf noemt en die ze ervoer in de turbulentie van Westerbork: ‘Je hebt me zo rijk gemaakt, mijn God.’ Het is een rijkdom die je alleen op het spoor komt door erin te gaan en zelf die weg met vallen en opstaan uit te proberen.     

Omkering
In de evolutie van de mens heeft Liefde zich op raadselachtige wijze binnengedrongen als de God die ons beschadigde wezen herschept. Ook onze geest als die wordt aangetast door de geniepige  bijwerking van een medicijn dat tegelijk levenreddend is. Nogmaals, hoe zuur kan het zijn, maar ik ervaar dat Liefde, God dus, mij hier innerlijk doorheen sleept en mij zelfs rijker maakt dan ik was. Rijker aan Liefde namelijk. Rijker aan God. 

Ik noemde al Etty Hillesum en ben dus niet de eerste die de boel omdraait van ‘God is liefde’ naar ‘Liefde is God’. Zie ook het citaat van Gerard Reve hieronder.
‘Het is niet zo dat de Liefde een van Gods attributen is, maar de Liefde is God zelf. Toen er nog niets was, was reeds de Liefde. Uit haar is alles ontstaan, en niets is ontstaan dat niet uit haar ontstaan is.’

Eenzelfde omkering vond ik bij de theoloog Eugen Drewermann: ‘In plaats van een God van liefde als “Scheppergod” te vooronderstellen om de wereld te verklaren moeten wij juist de liefde als goddelijk vooronderstellen’

Tenslotte laat ik de middeleeuwse mysticus Willem van St.Thierry aan het woord, die zich in zijn prachtige gebed rechtstreeks wendt tot Liefde als God:

O Liefde, waaraan iedere liefde
haar naam ontleent,
ook de lichamelijke
en zelfs de ontaarde liefde.
Heilige en heiligmakende Liefde,
zuiver en zuiverend,
levenschenkend leven,
open ons voor uw heilig lied,
ontsluier het mysterie van uw kus
en de diepe zin van uw gefluister,
waarmee Ge in het hart van uw zonen
betoverend zingt over uw kracht
en het zalig genieten van U.

Ach, hoe diep vanuit mijn hart kan ik dat in mijn huidige situatie onderschrijven.
Want dat is het zeker: een zalig genieten in U.

Over Wim Jansen
Wim Jansen (1950) is theoloog, schrijver en dichter, aan christendom en religie voorbij – en uitgekomen bij de mystiek van de Liefde. Hij is emeritus predikant van Vrijzinnig Delft en de Vrijzinnige Koorkerkgemeenschap in Middelburg en was ook lange tijd werkzaam in het onderwijs, met name aan de Hogeschool Zeeland. Onlangs verscheen zijn boek Brandend verlangen. Voor meer info: www.wimjansen.nu.