Het zijn pittige tijden en dus pittige thema’s waarover ik doorgaans schrijf. De sneeuw van deze dagen valt als een ongedachte lichtheid in die zwaarte. Daarom nu eens een speels gedichtje van bijna veertig jaar geleden waaruit blijkt dat ik ongeneeslijk God verbind met schoonheid. Daaronder nog een zeer recent gedichtje over het sneeuwlandschap in de nacht achter onze tuin.
Door: Wim Jansen | Foto: Wim Jansen
Hoe bevrijdend om je leven te mogen optillen uit de hijgerige mediasfeer van ‘code rood’.
Als het sneeuwt
Als het sneeuwt is alles anders,
als het sneeuwt ben ik opnieuw een kind,
als het sneeuwt is het bestaan
van engelen niet vreemd.
Als het sneeuwt is alles anders,
als het sneeuwt word ik een beetje zot,
als het sneeuwt geloof ik dat
ik meer geloof in God.
God is als
sneeuw
in de nacht:
de aarde
die zichzelf
van binnenuit
verlicht.
Over Wim Jansen
Wim Jansen (1950) is theoloog, schrijver en dichter, aan christendom en religie voorbij – en uitgekomen bij de mystiek van de Liefde. Hij is emeritus predikant van Vrijzinnig Delft en de Vrijzinnige Koorkerkgemeenschap in Middelburg en was ook lange tijd werkzaam in het onderwijs, met name aan de Hogeschool Zeeland. In maart 2020 verscheen zijn boek O vader wij zijn samen geweest. Voor meer info: www.wimjansen.nu.
Zeker het laatste gedichtje: God is als: zo mooi, zo licht.
Dank je Wim j
Heel mooi. Zo fijn om te lezen en aan op te laden. Dank je wel
Dank voor jullie reacties, Joke en Elly!