Tijdens de presentatie van mijn boek Telkens een lichtkring dieper mocht ik in gesprek gaan met Denker des Vaderlands Marjan Slob. Zij stelde me de volgende spannende vraag: ‘Hoe leef je verder in liefde als je je ogen open hebt voor de realiteit? Ik moet hier denken aan jouw afschuw over industrialisering en vervuiling, die je een tijdje van je levenslust beroofde, en ik kan me voorstellen dat oorlogsdreiging en klimaatangst voor veel mensen nu die rol hebben.’ Mijn antwoord: De liefde is sterk als de lente.
Door: Wim Jansen | Foto: Pixabay
Er gebeurt veel verschrikkelijks in deze wereld.
Het is niet voor te stellen dat het gewoon weer lente wordt.
Nee, niet gewoon.
Dat het wonder zich weer voltrekt.
Het wonder van de troost.
Het nieuwe, zachte groen aan de bomen ontroert me.
Dat het waarachtig allemaal doorgaat.
Dat tere waas in struiken en boomkruinen.
Zie, ik maak alle dingen nieuw, zegt het leven.
Onstuitbaar komt het te voorschijn aan de dunste twijgjes.
Het zet zich kwetsbaar maar zo krachtig door.
Zo, als lente, is de weg van de liefde.
De weg van ongelooflijke kracht.
Niets kan het tegenhouden.
Liefde is de realiteit.
Liefde is de realiteit die zich als een geweldige tegenkracht plaatst tegenover de bizarre realiteit van de wereld.
Liefde is de kracht tegenover de soms neerzuigende maalstroom van lot en leven.
Maar ook tegenover de angsten en demonen in je eigen ziel.
En zo opent de liefde juist je ogen voor de realiteit.
Zij is de enige weg, de enige tegenkracht, in oorlogsdreiging en klimaatangst.
Liefde is als lente:
de glimlach van God door haar tranen heen.
Over Wim Jansen
Wim Jansen (1950) is theoloog, schrijver en dichter, aan christendom en religie voorbij – en uitgekomen bij de mystiek van de Liefde. Hij is emeritus predikant van Vrijzinnig Delft en de Vrijzinnige Koorkerkgemeenschap in Middelburg en was ook lange tijd werkzaam in het onderwijs, met name aan de Hogeschool Zeeland. Op zaterdag 30 maart werd zijn nieuwe boek Telkens een lichtkring dieper gepresenteerd in Vlissingen. Zie voor achtergronden en eerdere publicaties zijn website www.wimjansen.nu.
Prachtig Wim.
Zo troostend is het inderdaad.
Marike
Met de fiets reed ik onder het plafond van de Japanse kerselaar. Draaide hoekje om verder fietsend….de weerkerende frisse witte bloesem. O !!! Hoe Gods schoonheid daar doorheen geweven werd. Thuis hing het pimpelmeesje aan zijn huisje. Vloog snel in en uit. Geen mens die dit alles zo vanzelf sprekende gebeuren na doet.
Dankbaarheid…… O, God ik omhels je creatie … een balans tussen U en deze wereld, waar liefde en haat elkaar ontmoeten . Ontroerd ,gelukkig huis Jé zo in mijn ziel. Stilstaan en verder met
U in mij en ik in U
Uw kentekind Rietje
Ontroerend krachtig het gedicht, mooi.
Dank,