Het ego wordt wel de wortel van alle hindernissen genoemd, die het ontsluieren van wie wij wezenlijke zijn in de weg staat. Door getuige te zijn van het ego, kunnen wij ons ontworstelen aan zijn greep. Door weer te worden als kinderen kan, wie wij ten diepste zijn, zich in ons Hart openbaren.
Door: Eddy Karrenbelt | Foto: Pixabay
Jaren geleden schreef ik een liedje over het ego, getiteld ‘Slimmerik’.
Slimmerik
ik zei je nog vanmorgen dat je lippen zo rood zijn
je lippen zo rood zijn .. je lippen zo rood zijn
ik zei je nog vanmorgen dat je lippen zo rood zijn
rood zijn als de zon
ik zei je nog vanmorgen dat je lippen zo vol zijn
lippen zo vol zijn .. lippen zo vol zijn
ik zei je nog vanmorgen dat je lippen zo vol zijn
vol zijn als de maan
ik zei je nog vanavond dat je huid zo mooi is
je huid zo mooi is .. je huid zo mooi is
ik zei je nog vanavond dat je huid zo mooi is
mooi is als het strand
ik zei je nog vanavond dat je huid zo zacht is
je huid zo zacht is .. je huid zo zacht is
ik zei je nog vanavond dat je huid zo zacht is
zacht is als de zee
refrein:
heel je leven zit vol limerick
al zie jij daarvan geen sikkepit
jij bent liever nog een slimmerik
van ikke ikke ikke ikke ikke ikke ik
en ik zei je nog vanmorgen dat je ogen zo licht zijn
je ogen zo licht zijn .. je ogen zo licht zijn
ik zei je nog vanmorgen dat je ogen zo licht zijn
licht zijn als de dag
ik zei je nog vanmorgen dat je ogen zo diep zijn
je ogen zo diep zijn .. je ogen zo diep zijn
ik zei je nog vanmorgen dat je ogen zo diep zijn
diep zijn als de nacht
refrein:
heel je leven zit vol limerick
al zie jij daarvan geen sikkepit
jij bent liever nog een slimmerik
van ikke ikke ikke ikke ikke ikke ik
en ik zei je nog vanavond dat je hart zo stil is
je hart zo stil is .. je hart zo stil is
ik zei je nog vanavond dat je hart zo stil is
stil is als de wind
ik zei je nog vanavond dat je hart zo pril is
je hart zo pril is .. je hart zo pril is
ik zei je nog vanavond dat je hart zo pril is
pril is als een kind
Een eenvoudige opname is te beluisteren en te bekijken op YouTube:
Een kind heeft nog geen ego ontwikkeld. Het is nog ‘zijn’ zonder meer.
Ik ben, zonder ik ben dit of dat. Onschuldig en puur.
Als ik kijk naar mijn eigen weg om de macht van het ego te temperen, dan heb ik daar in meerdere liedjes woorden aan gegeven. Ook verwoord als ‘weer kind te worden’.
Zoals in het liedje ‘het kind op het strand’ uit column 9, en het liedje ‘op zoek naar het kind’ uit column 4. Het laatste liedje beschrijft de tocht op zoek naar het wezenlijke. Terwijl de schipper, wie je wezenlijk bent, wacht totdat jij je overgeeft en meegaat met de stroom ‘naar je weet niet waarheen’.
Het refrein van het liedje gaat als volgt:
weet je al wat je zoekt
denk je dat je het vindt
heb je de moed
op zoek naar het kind
heb je al wat je moet
weet je wat je bemint
kijk je goed
op zoek naar het kind
met de diepe ogen
het lichte haar
de rode konen
het kijken naar …
de lucht en de aarde
het vuur en de zee
ga je mee naar de zee
de zee neemt je mee
neemt je mee
Weet ik al wat ik echt zoek?
Zoek ik mijn ego, een groter ego, of wie ik wezenlijk ben?
Denk ik dat ik het wezenlijke vind? Heb ik daarin vertrouwen?
Heb ik de moed om tot niets te worden en mijn ego achter me te laten?
Heb ik nog wensen of verlangens, die dat in de weg staan?
Zoek ik de liefde met kleine letters of met hoofdletters?
Kan ik kijken naar, getuige zijn, van wat zich voordoet zonder mij er mee te
identificeren?
Kan ik zijn, zonder meer? Me mee laten nemen door de zee?
De zee als symbool voor het wezenlijke.
De vragen in het liedje, en het daarbij behorende zelfonderzoek, tekenden mijn zoektocht.
Een eenvoudige opname van het liedje is te vinden op YouTube:
Verschillende Evangeliën wijzen ook op ‘het weer kind worden’.
Om te ontsluieren wie we wezenlijk zijn moeten we terug naar het begin, naar ‘kind-zijn’, toen wij ons nog niet geïdentificeerd hadden en zonder ego waren. Open en onbevangen.
In het Evangelie van Lukas (17:33) staat:
‘Zo wie zijn leven zal zoeken te behouden die zal het verliezen, en zo wie het zal verliezen, die zal het behouden’. Wie zijn ego blijft koesteren zal zijn leven verliezen en wie het ego opgeeft zal eeuwig leven.
Dat klinkt nogal streng. Mijn weg van het temperen van de macht van het ego is ook een weg van mildheid.
Het getuige zijn en de ‘zachte’ wens om onszelf wezenlijk te leren kennen, zorgt ervoor dat hindernissen ook als vanzelf worden genomen. Het voltrekt zich ook ondanks onszelf.
Ik sluit af met een gedicht van Kabir, een 15e-eeuwse mystieke dichter en heilige uit India.
Hoe subtiel is het liefdespad!
Op dit pad bestaan geen vragen,
geen niet-vragen.
Je raakt je ego kwijt
bij het aanraken van de voeten
van de Geliefde.
Daar ga je op in de vreugde
van het zoeken.
Je gaat kopje onder in de zee van liefde
als een vis in het water.
Als iemand een hoofd nodig heeft,
springt de minnaar op:
neem mijn hoofd maar!
De gedichten van Kabir raken aan
de geheimen van deze bhakti.
Kabir wijst hier op het mystieke pad van liefde. Een pad dat op zeker moment niet meer met het denken, maar alleen door direct persoonlijk ervaren kan worden gegaan. Waarbij de dualiteit, er bestaan geen vragen en geen-niet vragen, wordt overstegen. Het ego verdwijnt door de overgave aan de Geliefde, het goddelijke, het wezenlijke.
Het hoofd symboliseert het ego, de identiteit, en de controle die men vaak niet wil loslaten. De minnaar, de devote zoeker, is echter bereid om alles te geven, zelfs zichzelf.
Bhakti is een spirituele weg van toewijding en liefde voor het Goddelijke.
‘Zoals een kind plezier heeft in zijn spel en erdoor zodanig in beslag wordt genomen dat hij zijn honger vergeet, evenzo heeft wie gevestigd is in het wezenlijke, vreugde in Zijn en vergeet alle gedachten van ‘ik’ en ‘mijn’.
Over de auteur
Eddy Karrenbelt heeft reeds geruime tijd een coach praktijk. Daarnaast schrijft hij liedjes en gedichten en treedt hiermee op. Hij heeft daarnaast ruime ervaring in leidinggeven. Dit vanuit een brede achtergrond: van binnenstedelijke projectontwikkeling en beheer openbare ruimte tot werk en inkomen en het brede sociale domein. Zijn inspiratie vindt hij in de mystiek. Het liedje ‘Slimmerik’ staat in de bundel De ontdekking van Liefde. Voor meer informatie: www.praktijkvoorbewustwording.com.
