Rond mijn zeventiende las ik de boeken van Erich Fromm. Als het gaat om inzicht te verkrijgen in de werkelijkheid, is mij een verhaal bijgebleven. Erich Fromm beschrijft hierin, aan de hand van een bloem, het verschil in benadering tussen ‘het Westen’ en ‘het Oosten’. In mijn herinnering is die bloem een roos geworden.
Door: Eddy Karrenbelt
Bij de westerse wetenschappelijke benadering van de bestudering van de werkelijkheid van de roos zal deze worden onderworpen aan allerlei, botanisch, scheikundig en ander onderzoek. Het resultaat is de som van delen, maar niet de roos zelf.
Bij de oosterse, op zelfkennis gerichte, benadering gaat het erom de roos binnen in onszelf te ontdekken. De roos kennen is de roos worden.
Door te ontsluieren wie ‘Ik Ben’, wezenlijk ben, ontdek ik ook het wezen van de roos.
Nisargadatta zei dat je, om te beseffen wie je ten diepste bent, terug moet keren naar ‘ik ben’. Het innerlijke en subtiele beginsel, waardoor je weet dat je bent. Als je je aandacht richt op ‘ik ben’, verdwijnt het ‘ik ben die en die’. Verdwijnt het identificeren, verdwijnt vorm en naam en ontdek je zijn zonder meer.
In het Evangelie van Thomas staat geschreven dat Jezus sprak: ‘De grijsaard zal in zijn dagen niet aarzelen, een kind van 7 dagen naar de plaats van het leven te vragen, en hij zal leven.’ Een kind van 7 dagen is nog niet ‘ik ben die en die’.
Lang geleden schreef ik een liedje dat raakt aan ‘ik ben’.
De titel is ‘Roos’ met haar innerlijke betekenis van liefde en schoonheid.
Het liedje gaat als volgt:
Roos
je bent niet knap
niet charmant
niet fier
of parmant
niet een vrouw die zich toont
niemand die van jou droomt
je bent niet atletisch
niet ritmisch
niet flitsend
of vlot
je bent evenmin sportief
niemand die voor jou kiest
je bent gevoelig
bewogen
eerlijk en oprecht
met al je vermogen
ben je echt
Rosa, Rosa, Rosali
je bent die je bent
dat is niettemin
het begin
van je eigen levenszin
Rosa, Rosa, Rosali,
je bent die je bent
dat is zonder meer
het begin
van jouw grote ommekeer
je bent niet handig
niet commercieel
niet gevat
of ad rem
niet overredend als je praat
niemand luistert naar jouw raad
je bent niet innemend
niet vurig
open
of vrij
niet uitdagend van aard
niemand ziet waarvoor je staat
je bent gevoelig
bewogen
eerlijk en oprecht
met al je vermogen
ben je echt
Rosa, Rosa, Rosali
je bent die je bent
dat is niettemin
het begin
van je eigen levenszin
Rosa, Rosa, Rosali,
je bent die je bent
dat is zonder meer
het begin
van jouw grote ommekeer
Een eenvoudige opname van het liedje is te bekijken en beluisteren is op YouTube:
Je hoeft er alleen maar te zijn. Zijn, zonder meer, zonder waarom.
Dat doet me denken aan een mooie spreuk van Angelus Silesius (1624 – 1677):
‘De roos kent geen waarom, zij bloeit omdat zij bloeit,
zij acht zich niet, noch vraagt of men zich met haar moeit.’
Tot slot nog een klein gedichtje:
jouw weg
al is deze nog duister
in wie je bent
ligt jouw houvast
Als we komen tot het besef van ‘Ik Ben’, zonder meer, is dit in ieder van ons hetzelfde.
‘Ik Ben’ is tijdgebonden, maar de kenner van ‘Ik Ben’, het Ene, is eeuwig. Dat is onze ware natuur. Vanuit zichzelf stralend in onszelf, in ons hart. In het Ene kennen wij, zijn wij, allen en alles.
Over de auteur:
Eddy Karrenbelt heeft reeds geruime tijd een coach praktijk. Daarnaast schrijft hij liedjes en gedichten en treedt hiermee op. Hij heeft daarnaast ruime ervaring in leidinggeven. Dit vanuit een brede achtergrond: van binnenstedelijke projectontwikkeling en beheer openbare ruimte tot werk en inkomen en het brede sociale domein. Zijn inspiratie vindt hij in de mystiek. De tekst van het laatste gedichtje staat in de bundel Dat wat is. Voor meer informatie: www.praktijkvoorbewustwording.com.
