‘Het niets dat alles is’ is onbeschrijfelijk. Niettemin zijn er in allerlei levensbeschouwingen woorden aangegeven, zoals: Godheid, Brahman, het Absolute, het Zelf, het Universele, de Essentie, Liefde, Tao, Zijn en de Oceaan van Gelukzaligheid.
Als je je met niets identificeert. Je overgeeft aan het schijnbaar onbekende, en de sluiers oplichten, blijkt ‘het niets dat alles is’: ‘het allesomvattende gewaarZijn Zelf’. Niet voor een ogenblik, maar voortdurend.
Je herinnert je wie je bent en altijd al was’.
Door: Eddy Karrenbelt | foto: Pixabay
Als klein kind, van een jaar of 7, was ik een periode erg bang om naar mijn slaapkamer te gaan en er te slapen. Dat kwam omdat ik mij inbeeldde dat het trektouwtje van de plafondlamp in mijn slaapkamer, dat boven mijn bed hing, een slang was.
Het was wel wonderlijk dat ik mijn ervaring later tegenkwam in de geschriften van de Advaita Vedanta, waar het touw en de slang onder meer door Sri Shankara (700-750) als metafoor worden gebruikt:
‘Het doorzien van de sluiers toont het vanuit zichzelf licht-schenkende beginsel. Waarachtig onderzoek is als het doorzien van je eigen projectie van een slang op een stuk touw, waardoor je angst meteen stopt. Je ziet dan met stelligheid dat de werkelijkheid van de slang een stuk touw is.’
‘In de werkelijkheid van je eigen Zelf bestaan geen gebondenheid en bevrijding. Het is te vergelijken met het verschijnen en verdwijnen van de slang. Zo’n verschijning blijkt niet te vinden in het touw, dat zelf geen enkele verandering ondergaat.’
In de Ashtavakra Gita, vers 1-10 en vers 2-7, wordt het als volgt verwoord:
Je bent louter bewustzijn.
Grenzeloos bewustzijn.
Ervaar de tomeloze vreugde van het inzicht
dat je de begoocheling van de wereld
doorziet als een waanidee:
als een touw dat
voor een slang wordt aangezien.
Geniet van dit ultiem geluk.
De wereld verschijnt – als een separate entiteit
Als gevolg van onwetendheid.
De wereld verdwjjnt – als separate entiteit
Als gevolg van inzicht
In de ‘ware aard’ van het Zelf.
Zo ook verschijnt een slang
wanneer je een touw als slang ziet.
Zo ook verdwijnt een slang
wanneer je een touw gewoon als touw ziet.
‘De eeuwige Tao kan niet in woorden worden uitgedrukt. De eeuwige naam kan niet worden genoemd.’ Niettemin probeer ik er soms woorden aan te geven. In mijn liedjes en gedichten beschrijf ik het ‘niets dat alles is’ ook wel als de zee.
Kunnen we ons herinneren dat we de zee zijn en ons niet laten afleiden door de mooie schelpen die aanspoelen op het strand?
Zoals in de tekst van onderstaand lied.
Alles in ons leven staat in het teken van te ontdekken wie we wezenlijk zijn: ‘de aarde draait om de zon’.
Jij bent naam onbenoembaar
jij bent naam onbenoembaar
ruimte zonder grens
je tijd kent geen tijd
begin noch eind zijn jou bekend
jij bent naam onuitwisbaar
liefde niet gekend
je staat, je valt, verlangt, je voelt
tot je bewust bent
de aarde draait om de zon
de aarde draait om de zon
gras reikt diep .. in de zomer
de lucht is blauw
de maan weerkaatst
het licht van jou
gras verschraalt … in de winter
de lucht bewolkt
achter de sluiers
schijnt jouw licht
vol
de aarde draait om de zon
de aarde draait om de zon
het is eb … in de morgen
het wordt vloed
golven spelen met jouw voet
ze nemen mooie schelpen
voor jou mee
heb je nog weet
van de zee
de zee
het leven vraagt je te zijn
het leven vraagt je om te zijn
Een eenvoudige opname is te bekijken en te beluisteren op YouTube:
Ik sluit af met meester Eckhart (preek 25):
‘Laten we nu het zijn beschouwen zoals het in zichzelf is, onafhankelijk en puur. Zo bekeken is zijn iets hogers dan kennen of leven, want met het feit dat het zijn is bezit het kennen en leven.
‘Een leermeester zegt dat aan God niets zo gelijk is als zijn, voor zover zijn is, is het aan God gelijk’.
‘Zijn is zoiets zuivers en verhevens, dat al wat God is één zijn is.’ God kent enkel zijn, Hij weet niets anders dan zijn, zijn is zijn omvang en horizon. God heeft enkel zijn zijn lief, Hij denkt uitsluitend zijn zijn.
‘Ik zeg alle schepselen hebben een zijn’. ‘Enkel in het zijn wortelt al wat werkelijk is’.
‘Het leven kan nooit voltooid worden als het niet wordt herleid tot zijn klaarblijkelijke oorzaak, waar het leven een zijn is dat de ziel ontvangt wanneer zij tot in de grond sterft, zodat wij leven in het leven waar leven een Zijn is’
Over de auteur
Eddy Karrenbelt heeft reeds geruime tijd een coach praktijk. Daarnaast schrijft hij liedjes en gedichten en treedt hiermee op. Hij heeft daarnaast ruime ervaring in leidinggeven. Dit vanuit een brede achtergrond: van binnenstedelijke projectontwikkeling en beheer openbare ruimte tot werk en inkomen en het brede sociale domein. Zijn inspiratie vindt hij in de mystiek. De tekst van het lied ‘jij bent naam onbenoembaar’ komt uit de bundel ‘De ontdekking van Liefde’. Voor meer informatie: www.praktijkvoorbewustwording.com.
