Ter gelegenheid van de komende boekenweek had de CPNB een schrijfwedstrijd georganiseerd over het thema ‘Ik ben alles’. Als je iets met mystiek hebt dan gaat er iets resoneren bij dit ‘Ik ben alles’. Ik schreef daarom een stukje van 300 woorden, het maximale aantal, onder de titel Noem me maar Sjoe.
Door: Wim Davidse | Foto: Pixabay
Het kreeg een eervolle vermelding, naast drie andere inzendingen. Er werden 911 korte verhaaltjes ingezonden. Het stukje eindigt met een dichtregel van J.C. van Schagen. Daarom vind ik dit wel passend voor Ongrond.
Noem me maar Sjoe
Ik ben nu tweeëntachtig. Eindelijk begin ik te vermoeden wie ik ben.
In mijn jonge jaren was ik een tijdje Frits van Exter, de jongeman uit De Avonden, die het leven leeg en zinloos vindt. Daarna herkende ik me in de Maarten uit Een vlucht regenwulpen, die brak met het gereformeerde geloof.
Toen ik een jaar of dertig was werd mijn blik op de wereld ruimer door het maken van een Niet begeerde reis naar Siberië met de Russische schrijver Andrej Amalrik, naar de strafkampen daar.
Ik bleef intussen toch zoeken naar God, tot Etty Hillesum omstreeks 1980 mij de richting wees: “God is een diepe put in me, maar er zitten stenen en gruis voor”, schreef ze in Het verstoorde leven.
Met Ik ga leven van Lale Gül beleefde ik recent weer hoe het is om te leven in een verstikkend godsdienstig ouderlijk milieu. Maar ik kon me nu inleven in haar ouders, die van het Turkse platteland terecht waren gekomen in het voor hen chaotische en ongelovige Amsterdam.
Een terugblik op mijn jeugd gaf ook Rinus Spruyt, die in zijn Een dag om aan de balk te spijkeren beschrijft hoe verlegen hij vroeger was in de omgang met meisjes. Ik was toen even die Rinus.
Het einde van de rode mens van Sveltana Alexijevitsj brengt me af en toe weer terug in Rusland. Margarita Pogrebitskaja heeft haar hele leven hard gewerkt om een mooie samenleving op te bouwen en nu bleek dat ineens tevergeefs geweest te zijn. De Sovjet Unie was uiteen gevallen. Ging het nu alleen maar om geld verdienen, om een dure Mercedes te kopen?
Momenteel ben ik soms de dichter J.C. van Schagen: Ik ga maar en ben, noem me maar Sjoe, ik weet toch niet wie ik ben.
Over de auteur
Wim Davidse was werkzaam als projectleider/onderzoeker bij een economisch instituut en is auteur van het boek Er is meer in ons – leren van de mystici.
